ایجوس ها دقیقا از چه چیزهایی ساخته شدند؟

ایجوس ها دقیقا از چه چیزهایی ساخته شدند؟

اگر شما هم جزو علاقمندان به ویپینگ باشید حتما این سوال برای شما هم پیش آمده که داخل جویس ها دقیقا چه چیزهایی وجود دارد. از ویپیر های حرفه ای که می گویند جویس ها فقط بخار آب هستند گرفته تا برخی از وارد کنندگان دخانیات که نمیدانند داخل ایجوس ها چیست، اطلاعات اشتباه و باورهای عجیب و غریبی درباره ایجوس ها بیان می کنند.

خوشبختانه هیچ رمز و رازی در مورد چگونگی ساخت جویس ها و محتویات داخل آن ها وجود ندارد! در اصل مواد تشکیل دهنده جویس همانطور که در تصویر زیر می بینید روی لیبل یا بسته بندی ذکر می شود. این یک قانون در اتحادیه اروپا و دیگر کشور های تولید کننده مثل مالزی و آمریکاست که از چند سال گذشته تا کنون اجرا می شود.

اطلاعات جویس روی لیبل

از این رو تنها با نگاه کردن به لیبل می توانید بفهمید که داخل جویس تان چیست اما ممکن است اسم هایی که می بینید خیلی قابل درک نباشند! بیشتر اسم های شیمیایی که می بینید کمی ترسناک به نظر برسند و به طور واضح بیان کننده محتویات آن نیستند. همین مسئله باعث می شود که برخی افراد داستان های ترسناکی درباره جویس ها مثل (محتویات جویس ها از مایع ضد یخ خوردور است!) بسازند.
شمار زیادی از جویس ها معمولا از 4 ماده تشکیل می شوند. در ادامه به بررسی این 4 مورد می پردازیم.

1) گلیسیرین گیاهی یا Vegetable glycerin

ایجوس طراحی شده برای اتومایزرهای مدرن معمولا دارای درصد بالایی از گلیسیرین طبیعی یا اصطلاحا VG است که می تواند تا 80% از ایجوس را به خود اختصاص بدهد. درصد VG جویس ها در واقع همان عاملی است که در کم و زیاد شدن میزان بخار تولید شده تاثیری مستقیم دارد. گلیسیرین یک ماده طبیعی است که معمولا از چربی های طبیعی درست می شود. گلیسیرین استفاده شده در ایجوس ها از روغن های گیاهی گرفته می شود به همین دلیل این ماده را گلیسیرین گیاهی یا Vegetable glycerin می نامند.

اگر بخواهیم کمی ساده تر بگوییم، VG یک مایع بی رنگ غیر سمی است که هیچ عطر و بویی نداشته اما طعم شیرینی دارد. همچنین غلظت بالایی دارد و چسبناک است از این رو جویس هایی با درصد VG بالا در اتومایزرهای قدیمی به خوبی کار نمی کند و حجم بخار مناسبی را تولید نمی کند.
این ماده در صنایع غذایی نیز کاربرد دارد و معمولا به عنوان شیرین کننده یا به منظور حفظ رطوبت برخی از مواد خوراکی استفاده می شوند. بسیاری از داروها نیز دارای گلیسیرین گیاهی هستند! این ماده سال هاست که توسط محققین مورد مطالعه قرار گرفته و تا به امروز هیچ گزارشی مبنی بر مضر بودن آن منتشر نشده است.

در کل اگر بخواهیم یک نتیجه گیری کوچک داشته باشیم باید بگوییم جویس هایی با VG بالا معمولا بخار بیشتری تولید می کنند و ضربه شدیدی به گلو نمی زنند.

vg در مقایسه با pg

2) پروپیلن گلیکول یا Propylene glycol

دومین ماده ای که در تمامی ایجوس ها در کنار VG قرار دارد PG یا پروپیلین گلیکون نام دارد. اگر دقت کرده باشید در برخی جویس ها درصد PG بیشتر از VG است که در اتومایزرهای قدیمی هم به خوبی کار میکنند چراکه غلظت کمتری دارند.
PG نیز مانند VG تقریبا بی بو است اما طعم شیرینی خیلی کمی دارد و برای شیرین کردن مواد غذایی کاربردی ندارد اما برای مرطوب نگه داشتن دارو ها و غذا ها و سایر محصولات می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

یکی دیگر از کاربردهای PG در ضد یخ ها می باشد از این رو برخی ادعا می کنند که ایجوس ها همان ضد یخ است (که باوری کاملا اشتباه است). PG فقط یکی از مواد تشکیل دهنده ضد یخ هاست. البته بر اساس تحقیقاتی که از سال 1940 در مورد PG انجام شده نتایجی حاکی بر وجود مشکلات جزئی سلامتی در پروپیلن گلیکول به ثبت رسیده اما در کل استنشاق PG خطر چندانی برای سلامتی شما ندارد.

البته برخی هم هستند که روی این موضوع حساس می شوند. اگر شما جزء این دست افراد هستید می توانید فقط از جویس هایی با درصد PG خیلی پایین مثل جویس یونی اپل استفاده کنید.

طبیعتا میزان بخار جویس هایی با PG بالا کمتر از جویس هایی با VG بالاست همچنین در این جویس ها طعم بهتر منتقل می شود به همین دلیل سازگاری خوبی با دستگاه های قدرتمند که توانایی تولید بخار زیادی دارند، ندارند اما برای طرفداران بخار کم گزینه مناسبی هستند.

3) طعم دهنده ها

یکی از جذاب ترین مواردی که درباره جویس ها وجود دارد امکان انتخاب طعم دلخواه از بین صدها طعم خوشمزه و ترکیبی است. این طعم های خوشمزه توسط طعم دهنده ها ایجاد می شوند. از آنجایی که لیکویید ها به تنهایی طعم زیادی ندارند، از مواد غذایی افزودنی درجه یک برای طعم دار شدن آن ها استفاده می شود.

تنها ماده ای که در ایجوس ها می تواند کمی برای سلامتی مضر باشد همین طعم دهنده ها هستند، زیرا استنشاق بعضی از مواد غذایی (که خوردن آنها هیچ ضرری برای بدن ندارد) می تواند کمی مضر باشد. اما جای نگرانی نیست زیرا تولید کنندگان این صنعت تمام تلاش شان را برای از بین بردن خطرات این طعم دهنده ها انجام می دهند و حداکثر ایمنی را برای خط تولید محصولات شان در نظر می گیرند.

4) نیکوتین

و در نهایت بسیاری از لیکویید ها یا همان جویس ها دارای درصدی از نیکوتین هستند. این همان عنصری است که باعث می شود بسیاری از افراد سیگاری، ویپینگ را جایگزین عادت خطرناک سیگار کشیدن کنند. استفاده از ویپ این امکان را بشما می دهد بدون آتش زدن برگ تنباکو و کاغذ سیگار (که چندین برابر بیشتر برای بدن مضر هستند) همان میزان نیکوتینی که قبلا از سیگار می گرفتید را با ایمنی بیشتر و طعم 100% بهتر دریافت کنید.

نکته

همانطور که در تصویر زیر می بینید بسته به تعداد سیگاری که در هر روز می کشید، می توانید جویسی با نیکوتین مناسب را انتخاب و استفاده کنید. البته توجه داشته باشید جویس هایی با نیکوتین بالای 20 جزو گروه سالت نیکوتین ها قرار می گیرند که مخصوص دستگاه های دوکاره و پاد سیستم ها هستند. این دستگاه ها دارای ابعادی کوچک تر از ویپ ها هستند و میزان بخار کمتری تولید می کنند تا حسی مشابه سیگار کشیدن را برای شما تداعی کنند.

اینفوگرافی نیکوتین ها

ممکن است شنیده باشید که نیکوتین یک ماده تقریبا دارویی کاملا بی خطر است و تنها ضرر سیگار به خاطر پیپر یا کاغذ آن است! این موضوع کاملا اشتباه است و نیکوتین هم برای بدن مضر است اما توجه داشته باشید که با ویپینگ هیچ وقت به مرز خطرناک استفاده زیاد از حد نیکوتین نمی رسید زیرا خیلی قبل تر از رسیدن به این نقطه احساس تهوع و سر درد می گیرید. پس با خیالی راحت می توانید استفاده از ویپ ها و پاد سیستم ها را جایگزین سیگار کنید و نیکوتین را به روش سالم تری به بدن تان برسانید.

نتیجه گیری

پیشنهاد می کنیم از جویس هایی که از موادی به جز 4 مورد ذکر شده تشکیل شده اند جدا خودداری کنید. ویتامین ها، رنگ های خوراکی یا مکمل هایی مثل کافئین هیچ تاثیری روی کیفیت ویپینگ شما ندارند و اتفاقا استنشاق آنها برای سلامتی نیز بسیار خطرناک هستند. پس اگر می خواهید وارد دنیای ویپینگ شوید بهتر است برای حفظ سلامتی خود از فروشگاه های معتبر که محصولات اورجینال وارد می کنند خرید کنید. اگر سوالی دارید که در این مقاله جوابش را نیافته اید، در کامنت ها برایمان بنویسید.